สมัยที่โลกแห่งข่าวสารอยู่ในแนวระนาบ ชีวิตจริงอยู่บนอาคารแนวตั้ง เรื่องเล่าอันหลากหลายทั้งแนวกว้าง ยาวและสูง อย่าง "มอนโด" รวมเรื่องสั้นรางวัลโนเบล ชุดที่ 20 น่าจะได้ทำให้เราได้เห็นมิติหลากหลาย เห็นเทพทิดาแพศยาของมาเกซ เห็นการขายความโบราณอย่างงานของอานดริชและเกอร์ดิเมอร์ เห็นคนเล็กคนน้อยอย่างงานของซิงเกอร์ และแฮมซุน เห็นความใสบริสุทธิ์แม้ในโลกที่มิดหม่นอย่างงานของเกลซีโย และมันโร หรือเห็นการเสียดสี ขับขัน ในงานของม่อ เหยียน
มิติที่หลากหลายเหล่านี้คงจะพอเติมพลังแห่งสำนึกและความดีงามให้เกิดขึ้นกับพลเมืองอย่างเราได้