"แมวมีความสุขที่ได้เป็นตัวเอง ขณะที่มนุษย์พยายามจะมีความสุขด้วยการหนีจากสิ่งที่ตัวเองเป็น"
นับตั้งแต่โบราณกาล มนุษย์แสวงหาหนทางพ้นทุกข์ เติมเต็มความสุข เยียวยาความเปลี่ยวเหงา ฟูมฟักรักแท้ และกระทั่งหลีกหนีความตาย
จากอริสโตเติลถึงเลนิน เหลาจื่อถึงสปิโนซา เดการ์ตถึงเบอร์ดิเยฟ เหล่านักปรัชญาผู้รักในความรู้ต่างใคร่ครวญหาสมการเพื่อตอบคำถามสำคัญของชีวิต
และปลดเปลื้องภาระอันหนักอึ้งที่มาพร้อมกับการเป็นมนุษย์
ทว่าคำถามเหล่านั้นช่างน่าขันในสายตาของเผ่าพันธุ์แมวเหมียว "ปรัชญาแมว ปัญญาเหมียว" ชวนเหล่ามนุษย์นักคิดมาไขความหมายชีวิตพร้อมมวลแมว
ผู้ครอบครองเสรีภาพที่มนุษย์มิอาจเอื้อม รักเพียงเพราะพอใจที่จะรัก โอบรับชีวิตเสมือนเป็นของขวัญ และเผชิญวาระสุดท้ายโดยไม่ยอมเป็นเบี้ยล่างความตาย
ในขณะที่มนุษย์เฝ้าเสาะหาความหมายจนพร้อมจะสูญเสียความเป็นมนุษย์ แมวกลับไม่เคยหยุดความเป็นแมว และที่สุดแล้ว คำตอบที่มนุษย์ผู้ทุกข์ทนขบคิดมาเนิ่นนาน
อาจซุกซ่อนอยู่ในอุ้งเท้าของนักปราชญ์ที่คลอเคลียเราทุกค่ำเช้านี่เอง
