“มันสำคัญด้วยหรือที่จะรักท้องถิ่นนั้นหรือท้องถิ่นอื่น รักต้นสนหรือต้นเมเปิ้ล รักมหาสมุทรหรือที่ราบ หล่อนสนใจเพียงสิ่งมีชีวิต เพียงผู้คนที่มีเลือดเนื้อ ‘ไม่ใช่เมืองที่ก่อด้วยหินหรือการบรรยายหรือพิพิธภัณฑ์หรอกที่ฉันรัก แต่เป็นป่ามีชีวิตซึ่งเคลื่อนไหวอยู่ในแหล่งแห่งที่ต่างๆ นั้นต่างหาก และเป็นป่ามีชีวิตที่ถูกกัดกร่อนด้วยอารมณ์รักรุนแรงยิ่งกว่าพายุร้ายใดๆ ป่าสนครวญคร่ำยามราตรีที่อาร์เฌอลูซก่อให้เกิดความสะเทือนใจก็เพราะเราคิดว่ามันเป็นของมนุษย์’”
'เตแรส เดสเกรูซ์' ตกเป็นผู้ต้องหาคดีวางยาพิษสามีของตนเอง ด้วยมูลเหตุจูงใจที่ผู้คนต่างพิพากษาว่าเธอคือปิศาจร้าย บ่อนทำลายศักดิ์ศรีของทั้งบิดาและสามีผู้โอบอุ้มให้เธอมีชีวิตเปี่ยมสุข แต่เตแรสก็ยึดมั่นกับความรู้สึก ซื่อตรงต่อความปรารถนา และเคารพหัวใจของตนเอง แม้โมงยามแห่งการกดทับคับข้องจะเนิ่นนาน แม้สายลมแห่งโชคชะตาจะพัดพาให้เธอล่องลอยไปแสนไกล แต่เมื่อใดที่อิสรภาพปรากฎตรงหน้า เตแรสไม่รีรอที่จะไขว่คว้าและเดินต่อไปตาม ‘ร่องทาง’ ที่เลือกเอง
เตแรส เดสเกรูซ์ (Thérèse Desqueyroux) นวนิยายขนาดสั้นที่ตีแผ่อิทธิพลของสังคมผู้ชายเป็นใหญ่ สิทธิของผู้หญิงและสถานะความเป็นแม่ โดยฟร็องซัวส์ โมริยัค นักเขียนชาวฝรั่งเศส เจ้าของรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ประจำปี ค.ศ. 1952 สำนวนแปลของ วัลยา วิวัฒน์ศร
