“La Romana (นางกลางโรม) ได้สอดแทรกแนวทางแห่งชีวิตอันถูกต้องไว้ ได้ใช้ภาพจริงในด้านกามารมณ์ เพื่อเป็นสะพานทางโลกทรรศน์อันถูกต้อง เพื่อเป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นความดีและความชั่ว ดังนี้แล้ว เรา ก็ต้องเรียกนวนิยายเรื่องที่มีเนื้อหาควบคู่ไปด้วยเช่นนี้ว่าศิลปะอย่างไม่มีปัญหา และก็เป็นศิลปะที่ควรค่าแก่การส้องเสพ”
—จิตร ภูมิศักดิ์