เหตุใดดอสโตยเยียฟสกีจึงได้ชอบเขียนถึงเรื่องราวของมนุษย์?
หลังจากที่ถูกลงโทษด้วยการทำงานหนักในค่ายกักกันนักโทษในไซบีเรียยาวนานถึงแปดปี เขาได้อ่านพระคัมภีร์ใบเบิลอย่างละเอียดจนจำได้ขึ้นใจ ประกอบกับการได้เห็นสภาพความเป็นอยู่ของชาวรัสเซียภายใต้การปกครองอันโหดร้ายของระบอบซาร์ ซึ่งประสบกับความทุกข์ยากแค้นลำเข็ญเหลือแสน ดอสโตยเยียฟสกีไม่เชื่อว่าการพัฒนาประเทศบนเส้นทางแบบทุนนิยมและสังคมนิยมของยุโรปตะวันตกและอเมริกาจะสามารถแก้ไขปัญญาความยากจนของประชาชนได้ เขามีศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้าอย่างสูงยิ่ง และมีความรักและความปรารถนาดีในเพื่อนมนุษย์ อยากให้มนุษยชาติอยู่ด้วยกันอย่างรักใคร่กลมเกลียว
นวนิยายขนาดสั้น "ความฝันของคนไร้สาระ" ถือได้ว่าเป็นตัวแทนแห่งความฝันของเขา เขาเขียนถึงความไม่มีอะไร (nothingness) ความไร้แก่นสารของสรรพสิ่งซึ่งคล้ายคลึงกับหลักอนัตตา (egolessness) หนึ่งในกฎไตรลักษณ์ในพระพุทธศาสนา
