นับว่าเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด ลักลั่น และน่าฉงนฉงายดีทีเดียว ที่งานประพันธ์ในรูปแบบคติพจน์ที่ขึ้นชื่อว่าหนักแน่น ดิ่งลึก และมีความเป็นนามธรรมสูงขนาดนี้ จะถูกเขียนขึ้นในช่วงที่ว่ากันว่าคาฟคามีความสุขมากที่สุดในชีวิต ... บางทีอาจเป็นเพราะความสุขสงบทั้งภายในและภายนอกที่คล้ายกับสมาธินี่กระมัง ที่เนรมิตให้ คาฟคาสามารถประพันธ์งานทางความคิดที่มีลักษณะเป็นปรัชญา (ทั้งในเชิงเนื้อหาและรูปแบบ) ชิ้นเดียวในชีวิตเขาขึ้นมาได้