นี้เป็นหนึ่งในกระบวนนวนิยายคลาสสิคยุคปัจจุบันของอเมริกา เป็นเสมือนเรื่อง "ดอน คิวโซด" สำหรับอีกกาลสมัยหนึ่ง บรรยายถึงสหายกลุ่มหนึ่งซึ่งทะนงในศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคนยากไร้ของเขาอย่างที่สุด ชีวิตของเขาผาสุกด้วยปรัชญาของเขาเองแม้จะใช้ตะรางเป็นโรงแรมอยู่เนืองๆ และมักจะทำธรรมจริยาหายหกตกหล่นเสียบ่อย ๆ โดยเฉพาะในกรณีที่เกี่ยวข้องกับไก่ เหล้า และเมียของเพื่อนกันก็ตาม แต่ก็ยังไว้ลายอัศวินตามแบบของเขาอยู่นั่นเอง อัศวินที่ปราศจากโต๊ะกลมมีแต่กระท่อมสับปะรังเคหลังเดียวเป็นชายคาคุ้มหัวในโลกนี้ และจัดว่าเป็นมนุษย์กลุ่มที่พยายามเข้าถึงแก่นของความเป็นปุถุชนอย่างที่สุด!