"กาลเวลาอาจผ่านไป แต่ความทรงจำถึงคนที่เรารักไม่เคยแก่เลย มีแต่เราเท่านั้นที่แก่"
นวนิยายชาบซึ้ง ประกับใจ ไม่อาจลืมเลือน ที่ได้รับแรงบันตาลใจจากเรื่องจริงเราทุกคนล้วนมีอะไรบาอย่ามจะบอกคนที่เราสูญเสียไป...
มีตู้โทรศัพท์ที่เลิกใช้แล้วหนึ่งตู้ ตั้งอยู่ในสวนบนเนินขาที่มีลมพัดแรงในญี่ปุ่น จากตรงนี้มองเห็นทะเลได้
เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ผู้คนเดินทางมาเยือนตู้โทรศัพท์ตู้นี้เพื่อยกหูโทรศัพท์ขึ้น และพูดฝากสายลมให้นำข้อความของพวกเขาไปบอกคนรักที่ไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป
เมื่อยูอิสูญเสียผู้เป็นแม่กับลูกสาวในเหตุการณ์สึนามิ เธอสงสัยว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้ยินเรื่องตู้โทรศัพท์นี้ จึงตัดสินใจเดินทางไปที่นั่นเพื่อพูดกับคนที่เธอรักมากที่สุด แต่ยามที่คุณสูญเสียทุกอย่าง คำพูดที่ถูกต้องเหมาะสมอาจเป็นสิ่งที่หายากที่สุด...
แล้วยูอิก็เจอทาเคชิ สามีที่สูญเสียภรรยาของเขาไป และลูกสาวของเขาที่ไม่ยอมพูดอะไรอีกเลยหลังการสูญเสียของพวกเขา
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ไปจะทำให้หัวใจอบอุ่นแม้ใยามที่รู้สึกราวกับว่ากำลังแหลกสลาย...