"ร้านสะดวกซื้อเป็นสถานที่ที่ผู้คนมากหน้าหลายตาเดินเข้าออก สถานที่ที่ทุกคน
ไม่ว่าลูกค้าหรือพนักงานจะหยุดชั่วครู่ก่อนจะเดินต่อไป เป็นดั่งปั๊มน้ำมันที่เเวะมา
เพื่อเติมเต็ม ที่ปั๊มน้ำมันแห่งนี้ ผมไม่ได้แค่มาเติมน้ำมันเท่านั้น แต่ได้มาซ่อมรถด้วย
เมื่อซ่อมเสร็จเเล้วก็ต้องเดินทางต่อ"
'ออลเวย์ส' ร้านสะดวกซื้อเล็กๆ ในแขวงช็องพา ย่านที่ซึ่งที่ดินไม่แพงเท่าคังนัมหรือ
อับกูจอง แถมคนที่อาศัยส่วนใหญ่ก็เป็นผู้สูงอายุ ไม่ก็นักศึกษาที่อาศัยอยู่ในหอพัก
วันหนึ่งชายร่างใหญ่เหมือนหมี ผู้เคยเป็นคนไร้บ้านกินนอนอยู่ในสถานีรถไฟโซล
ปรากฏตัวขึ้นที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนี้ในฐานะพนักงานพาร์ตไทม์กะกลางคืน
อับกูจอง แถมคนที่อาศัยส่วนใหญ่ก็เป็นผู้สูงอายุ ไม่ก็นักศึกษาที่อาศัยอยู่ในหอพัก
วันหนึ่งชายร่างใหญ่เหมือนหมี ผู้เคยเป็นคนไร้บ้านกินนอนอยู่ในสถานีรถไฟโซล
ปรากฏตัวขึ้นที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนี้ในฐานะพนักงานพาร์ตไทม์กะกลางคืน
หลังจากนั้นสายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงอันแสนสดชื่นก็เริ่มก่อตัวขึ้น ผู้คนหลาก
หลายต่างแวะมาหาที่ร้านสะดวกซื้อซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีเส้นกั้นบางๆ ระหว่างโซน
ปลอดภัยตัวเองกับพื้นที่สาธารณะ พวกเขาเหล่านั้นต่างก็ได้รับคำปลอบโยน
ในวันอันแสนเหนื่อยล้าจากชายไร้บ้านคนนี้โดยไม่รู้ตัว
หลายต่างแวะมาหาที่ร้านสะดวกซื้อซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีเส้นกั้นบางๆ ระหว่างโซน
ปลอดภัยตัวเองกับพื้นที่สาธารณะ พวกเขาเหล่านั้นต่างก็ได้รับคำปลอบโยน
ในวันอันแสนเหนื่อยล้าจากชายไร้บ้านคนนี้โดยไม่รู้ตัว
