คนที่ความตายคืบใกล้เข้ามาทุกที กับคนที่มีชีวิต โดยรู้สึกอยากตาย ใครที่น่าเศร้ากว่ากัน
ตั้งแต่คนสำคัญจากไปผมใช้ชีวิตแบบซังกะตายวันแล้ววันเล่า จนวันหนึ่ง มีเหตุให้ผมต้องเข้าไปพัวพันกับเด็กสาวคนหนึ่ง เธอเข้ารับการรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลด้วย "โรคเปล่งแสง" โรคที่แสนสวยงามและน่าเศร้าในเวลาเดียวกัน
เมื่อต้องแสงจันทร์ ร่างกายของผู้ป่วยจะเปล่งแสงเรืองรอง และยิ่งใกล้ระยะสุดท้าย แสงนั้นจะยิ่งเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ ด้วย ความที่ผมทำของสำคัญของเธอพังผมจึงต้องทำหน้าที่ทำ "สิ่งที่อยากทำก่อนตาย" แทนแล้วนำมาเล่าให้เธอฟัง นับจากสัญญาในวันนั้นช่วงเวลาที่หยุดนิ่งของผมก็พลันกลับมาเคลื่อนไหว