ถ้าไม่บังเอิญทำตัวเด๋อด๋าหยิบกระเป๋าเดินทางสลับมาระหว่างลงจากรถไฟฟ้า ‘จันทร์เจ้า’ ก็คงไม่ต้องติดแหง็กอยู่กับ ‘เหอหยางหยี’ ตาลุงเจ้าของกระเป๋า ที่ทำให้คนขี้สงสารอย่างเธอตกกระไดพลอยโจนต้องพาเขาติดสอยห้อยตามไปไหนมาไหนด้วย
อุตส่าห์หนีความวุ่นวายมาพักร้อนถึงสิงคโปร์ ก็ยังต้องบังเอิญพบกับคนวุ่นวายที่นี่ ทำให้วุ่นวายใจไม่เท่าไหร่... แต่ดันทำให้หวั่นไหวในหัวใจด้วยการทั้งหยอดทั้งจีบนี่สิที่เป็นปัญหา
เขาว่ากันว่าความรักที่เกิดขึ้นจากความบังเอิญก็เหมือนพลุในฤดูร้อน...ดูสวยงาม แต่ครู่หนึ่งก็จางหายไปราวกับไม่มีจริง
แล้วแบบนี้จันทร์เจ้าควรจะแข็งใจเอาไว้ หรือยอมปล่อยตัวปล่อยใจ ไปกับเสน่ห์ประหลาดๆ ของคนที่บังเอิญเจอกันที่นี่ดีเนี่ย
