ไรท์เตอร์ 31 มกราคม 2558 เสนีย์ เสาวพงศ์ [field work l portrait] เสนีย์ เสาวพงศ์ [บรรณาธิการ] ก้าวหน้าและข้างหลัง [วรรณกรรมล้อมโลก] ที่สุดหนังสือ (ต่างประเทศ) แห่งปี [บทกวี] แมวเหลืองลายซูบโทรมซึมเศร้าตายเมื่อเช้า [บทความ] ปีศาจของปีสาจ [แดนอรัญ แสงทอง] มั้งค์ อีสต์แมน [อุรุดา โควินท์] น้ำตาก็กินได้ [หัวใจนักเขียน] จเด็จ กำจรเดช สัปเหร่อรุ่นสอง : กับเทคนิคที่อาจเปลี่ยนเรื่องบ้านๆ ให้ฟรุ้งฟริ้ง [เรื่องสั้นประจำฉบับ] ความโดดเดี่ยวของนักวิ่งระยะไกล [รายงานพิเศษ] ที่สุดแห่งปี 2014 [บทกวี] อาณาเขตของความเป็นเรา [สกู๊ปประจำฉบับ] พี่เสฯ – เสนีย์ เสาวพงศ์ ของ อาจินต์ ปัญจพรรค์ สุภาพบุรุษ ภาพงานพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุวัดธาตุทอง [the WRITER’s secret] เสนีย์ เสาวพงศ์ ในความทรงจำ [เรื่องสั้น] ขอให้การพายเรือเที่ยวนี้จงเป็นเที่ยวสุดท้าย [วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา] อ่านผิด : สนไซเปรสภาพคอลลาจชวนเชื่อ [บทกวี] วูบขณะหนึ่งของการปะทะ, ค้นพบ ในร้านกาแฟ [อรรถ บุนนาค] ศันสนีย์ ศุภอรรจน์ จาก จำเลยรัก [เป็นสายตานักเขียน] โต๋เต๋ตามเฮมิงเวย์ในปารีส [บทความ] เก้าอี้สมบุกสมบันของนักเขียนผู้ยิ่งยง เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ [ร้านหนังสืออิสระ] ‘เชียงดาว’ ฝันน้อยๆ บนดอยหลวง [มาลีวง] สวนของฉัน ดอกไม้ของฉัน [เขาเริ่มต้น] เธอโปะแผลของฉันด้วยคัพเค้ก [ทดเวลา 2 นาฑี] ย้ายแล้วจ้า!!! [2 นาทีครึ่ง] New Judge

ข้อมูลหนังสือ